Kliknij tutaj --> 🐨 czy to ten jedyny

Czy to ten jedyny? Zastanawiam się, jaki jest. ten, na którego czekasz. Bo koło ciebie jest puste miejsce, a każdy facet tutaj próbuje kupić ci. coś do picia, Übersetzung im Kontext von „ten jedyny“ in Polnisch-Deutsch von Reverso Context: Skoro to nie ten jedyny, musisz go zostawić. Übersetzung Context Rechtschreibprüfung Synonyme Konjugation Konjugation Documents Wörterbuch Kollaboratives Wörterbuch Grammatik Expressio Reverso Corporate Translations in context of "Ten jedyny agent" in Polish-English from Reverso Context: Ten jedyny agent to agentka Hunter? Spotkałaś na swojej drodze wymarzonego mężczyznę i zastanawiasz się, czy jest on Tobie przeznaczony? Jak długo będziecie razem i czy będziecie ze sobą szczęśliwi? Odpowiedzi znajdziesz w naszej galerii. Oto 8 oznak, że twój partner jest tym jedynym. Miłość to uczucie, które jest nie do końca odkryte. Można wsiąść do każdego samochodu na placu komisu i sprawdzić, czy to ten jedyny, na który warto wydać pieniądze. Pracownicy komisu są bardzo mili, pomagają wybrać pojazd, przekazują informacje na temat aut. Samochody są zadbane, sprawne technicznie, z niewielkimi jak na swój wiek przebiegami. Jazda próbna z pracownikiem komisu Site De Rencontre Musulmane Gratuit Non Payant. 24 lipca 2022 Esej jest formą literacką pozostawiającą bardzo szerokie możliwości dla osoby piszącej. Czym jest, dlaczego warto pokusić się o jego stworzenie i o czym warto pamiętać podczas jego pisania? Co to jest esej? Esej to forma literacka lub literacko naukowa, przeznaczona do prezentacji rozważań natury filozoficznej z subiektywnego punktu widzenia osoby piszącej i prezentująca jego przemyślenia na dany temat. Pomimo że formą przypomina reportaż lub felieton, nie jest nastawiony na całościową prezentację danego zagadnienia i posiada luźniejszą, bardziej ozdobną formę. Esej nie posiada narzuconych wyraźnie określonej struktury, cechuje go dowolność formy i zastosowanych rozwiązań. Jego tematyka może być różnorodna, zawierać zagadnienia filozoficzne, omawiać dany problem społeczny, polityczny czy stanowić analizę tworów kultury. Ze względu na rodzaj eseje dzielą się na naukowy, filozoficzny, publicystyczny i krytyczny, zależnie od intencji autora oraz formy prezentowanej treści. Cechy eseju Esej jest formą ukierunkowaną na prezentację wybranych aspektów tematu z punktu widzenia autora, a więc jego celem nie jest próba zaprezentowania wszystkich możliwych punktów widzenia zagadnienia. Osoba pisząca nie rości sobie praw do bycia ekspertem w danej dziedzinie, z założenia zajmuje się konkretnym spojrzeniem na temat i argumentacja może być tendencyjna, dowodząca słuszności tego stanowiska. Nie oznacza to jednak, że autor przekonuje czytelnika do swojego punktu widzenia i uważa go za jedyny słuszny – esej stanowi formę umożliwiającą pogłębione rozważania na dany temat, jednak pozostawiającą miejsce na refleksję i polemikę ze strony czytelnika. Esej cechuje subiektywizm, co wiąże się z prezentacją przemyśleń, uczuć i skojarzeń osoby piszącej. Może zawierać przywołanie jego doświadczeń z własnego życia, a także opinie czy odwołanie do własnych poglądów. Bardzo ważna jest poetycka funkcja języka użytego w eseju – w przywoływaniu własnych doświadczeń można użyć wielu środków stylistycznych. Większość esejów zachowuje strukturę trójdzielną, jednak nie jest ona tak wyraźnie narzucona jak w rozprawce. Wstęp najczęściej zawiera zarysowanie treści i przedstawienie najważniejszego założenia. Rozwinięcie jest miejscem na analizę zagadnienia, odwołania do innych utworów i tekstów, prezentację własnych przemyśleń oraz prezentację poglądów. Zakończenie natomiast może być wykorzystane przez autora w dowolny sposób, nie stanowić podsumowania i wyciągnięcia najważniejszych wniosków (jak to jest w innych formach wypowiedzi). Esej powinien zostawiać miejsce na refleksję czytelnika, dlatego warto zakończyć go cytatem lub przemyśleniem skłaniającym do dalszej dyskusji z zagadnieniem lub szukania innego punktu widzenia, ale też wyraźnie zarysować stanowisko samego autora. Inną cechą eseju jest jego nielinearna budowa, możliwe są wtrącenia i anegdoty zaburzające tok argumentacji, jednak prezentujące tok myślenia autora oraz podkreślający jego stanowisko. Zagadnienia nie muszą być prezentowane w kolejności ich wagi dla autora, ważniejsze jest zachowanie ciągu przyczynowo-skutkowego pomiędzy poszczególnymi częściami tekstu. W opowieść włączane są rozbudowane skojarzenia, a tekst nie musi zawierać porządku chronologicznego i tematycznego. W jaki sposób napisać esej? Przygotuj się! Aby ułatwić sobie analizę tekstów oraz umiejętność formułowania argumentów, warto spróbować najpierw napisać recenzję czy reportaż. Są one bardziej ustrukturyzowane i świetnie się sprawdzą jako ćwiczenie jak napisać refleksję na temat książki, i potem wykorzystać ją we własnym eseju. Warto dobrze przygotować się przed przystąpieniem do pisania. Po określeniu tematu należy znaleźć szeroką literaturę, cytaty, filmy dokumentalne, które mogą zainspirować nas i zostać wykorzystane w tekście (im więcej odniesień, tym bardziej profesjonalny efekt autor osiągnie). Najlepiej wypisywać sobie wszelkie skojarzenia, których przydatność będziemy analizować później. Warto rozważyć kontekst historyczny czy społeczny zagadnienia – może okaże się przydatny przy dalszej pracy lub naprowadzi nas na nowy wątek do rozważenia? Kolejnym etapem jest stworzenie mapy mentalnej pomysłów. Zastanów się, które z nich wnoszą coś nowego do zagadnienia, a które można pominąć. Jakie są zależności pomiędzy poszczególnymi pomysłami i w jaki sposób można płynnie pomiędzy nimi się poruszać podczas pisania pracy? Warto przedstawić nietypowe zagadnienie, odmienne od popularnego stanowisko i powstrzymać się od opisywania oczywistości, Dzięki temu nasza praca nie będzie powielaniem cudzych koncepcji, będzie natomiast bardziej interesująca dla czytelnika i skłoni go do refleksji nad innym punktem widzenia. Esej nie ma narzuconych reguł kompozycyjnych, wręcz przeciwnie – sposób prezentacji treści oraz punkt widzenia badacza powinien być niestandardowy oraz pokazywać możliwości kunsztu literackiego autora. Dlatego bardzo ważne jest użycie dużej ilości figur retorycznych i środków stylistycznych (jak np. hiperbola czy metafory), świadczących o dużej wiedzy i erudycji osoby piszącej. Zastanów się, które z nich mogą zostać wykorzystane przez ciebie. Czas wziąć się za pisanie! Materiał przygotowany? Pozostaje już tylko zacząć pisać. Na tym etapie warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Esej powinien być napisany językiem poetyckim, warto użyć wielu różnorodnych środków stylistycznych i zastosować nietypowe konstrukcje zdań. Powinien przykuć uwagę czytelnika, więc – mimo skomplikowanego języka – myśli powinny być sformułowane w sposób przejrzysty i łatwy do podążania podczas śledzenia tekstu. Nie należy odbiegać od głównego wątku, tylko skupić się na głównym zagadnieniu. Długość eseju zależy od ilości materiału, jaki chcesz przekazać, i nie jest w żaden sztywno ograniczona. Jeśli chcesz poruszyć wiele kwestii, pamiętaj o rozdzielaniu poszczególnych partii na akapity; to zwiększy przejrzystość tekstu i pozwoli czytelnikowi łatwiej się w nim odnaleźć. Nawiązania kulturowe (cytaty, przywoływanie bohaterów literackich) są bardzo dobrym pretekstem do odniesienia się do nich i wyrażenia własnego zdania. Należy używać narracji pierwszoosobowej, często podkreślając subiektywność wypowiedzi („według mnie…”, „moim zdaniem…”). Unikaj odnoszenia się do ogólnej opinii i wyrażania zdania większości – esej ma za zadanie zaprezentować twoje stanowisko. Ponadto nie należy stosować wyliczeń i zwrotów porządkujących kolejność pisanego tekstu („teraz omówię…”, „potem przejdę do…”), język powinien przypominać styl naturalnej wypowiedzi (ale pozbawionej kolokwializmów – ma być poetycki, więc należy użyć wielu środków retorycznych). Jak napisać esej na studia? Esej naukowy (inaczej zwany esejem akademickim) różni się od literackiego przede wszystkim tym, że nasze argumenty muszą być oparte na bibliografii, którą dołączamy na końcu tekstu. Najczęściej są one tworzone w oparciu o teorie naukowe, eksperymenty, statystyki i zawierają znacznie mniej własnego punktu widzenia, a raczej przedstawienie danych i ich analizę. Dotyczą danego zagadnienia, ale prezentują tylko pewną część wiedzy na jego temat (choć powinny również podkreślać istnienie innej perspektywy niż przyjęta przez badacza). Warto operować fachowymi terminami i zaprezentować dużo odniesień do literatury przedmiotu. Esej to wymagająca forma literacka, nastawiona w dużej mierze na zrobienie wrażenia na czytelniku i dająca dużą możliwość autorefleksji i wyrażenia własnych poglądów. To właśnie stanowi o jego niepowtarzalności i sprawia, że jest świetnym treningiem kreatywnego pisania. Również warte przeczytania Sprzedaj książki Wypłaciliśmy już 14 666 069 zł za sprzedane książki w Polecamy sprawdzić -95% zł dobry zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -73% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -80% zł jak nowa zł jak nowa zł widoczne ślady używania zł nowa Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji Strona główna / Miłosne / Czy to ten jedyny – wróżba tarot50,00 zł Opis Jesteś w relacji i zastanawiasz się, czy osoba z którą jesteś to ta/ten jedyny? Jak relacja rokuje, co dalej może Was łączyć, czy warto inwestować w nią czas? Rozkład, który proponuje ci w tej ofercie, odpowie na takie pytania: 1. Wasza relacja teraz według kart 2. Co o Tobie myśli partner 3. Co do Ciebie czuje 4. Czy ta osoba może być tym jedynym – czy ma na to potencjał 5. Jakie są jego/jej intencje 6. Ostrzeżenia dla tej relacji – czyli jakie największe problemy mogą Was spotkać 7. Czy relacja ma potencjał na przyszłość 8. Czy on da Ci szczęście i radość Rozkład jest połączeniem rozkładu partnerskiego wraz z analizą osoby. Dowiesz się z niego najważniejszych informacji i będziesz wiedzieć, czy dana relacja jest warta poświęcania czasu. “Czy to ten jedyny” to wróżba dla osób, które są w stałych związkach lub dopiero wchodzą w relacje i czują, że może być ona znacznie bardziej poważna niż by się wydawało 🙂 fot. pixabay Związki miłosne są bardzo ważne w życiu człowieka. Dzięki nim ludzie są szczęśliwi, spełnieni. Jednak nie zawsze jest ta pewność, że to ten jedyny. Na początku oczywiście jest ogromna fascynacja. Wszystko jest bardzo intensywne. Po jakimś czasie u kobiet pojawiają się często wątpliwości. Czy to partner na całe życie? Jak się o tym dowiedzieć? Czytaj dalej, jeśli jesteś zainteresowana. Każda relacja damsko-męska rozpoczyna się bardzo intensywnie Każda relacja damsko-męska, jeśli partnerzy są w sobie zakochani to motylki w brzuchu, zafascynowanie sobą. Dwie połówki interesują się sobą. Dużo przytulają, całują, uprawiają seks. Rozmawiają też ze sobą. Spędzają wspólnie każdą wolną chwilę. Jednak czasem w związku może pojawić się rutyna. Coś może stać się codziennością. Czy to oznacza, że związek się wypalił? Czy to świadczy o tym, że partnerzy nie pasują do siebie? Nie musi tak właśnie być. Okres zakochania jest bardzo intensywny. Często na świat patrzy się przez różowe okulary. Jednak później, gdy zakochanie mija, może się pojawić miłość, a nie musi. Co stanowi o tym, że partnerzy się kochają? Przede wszystkim szanują siebie, akceptują siebie w pełni, dobro drugiej osoby jest dla nich ważniejsze. Razem ze swoim ukochanym planujecie wspólną przyszłość Partnerzy, którzy się kochają chcą razem planować wspólną przyszłość. Może być to mieszkanie, dom, dzieci, zwierzęta, wspólne wakadatePublished" content="2021-01-10T17:17:02+00:00"> Dołączył: 2010-12-09 Miasto: Rekcin Liczba postów: 116 13 grudnia 2010, 20:29 Tak sobie siedzę i myślę jak poznać, że nasz facet to właśnie ten jedyny, na całe życie? :) Jak to było u Was dziewczyny? Co musiało się wydarzyć żebyście się utwierdziły w swoim wyborze? :) A może wiedziałyście to już po 5-ciu minutach? :) Zapraszam do wypowiadania się :) wiruss 13 grudnia 2010, 20:41 Sama nie wiem...Cały czas przekonuję się że on jest tym jedynym. Sposób w jaki do mnie mówi, co dla mnie robi etc. utwierdza mnie w przekonaniu że jest on naprawdę wspaniałym mężczyzną i chcę z nim spędzić resztę życia. No ale czas pokarze :)) Dołączył: 2010-12-09 Miasto: Rekcin Liczba postów: 116 13 grudnia 2010, 20:46 A był jakiś taki przełom? Czy od razu to czułaś? :) Dołączył: 2006-01-10 Miasto: Moje Miejsce Na Ziemi Liczba postów: 4071 13 grudnia 2010, 20:51 Ja poczułam od razu..zawsze sie smialam ze jak tak mozna odrazu a sie zdarzylo..tzn odrazu mi sie spodobał ale ze wiedzialam ze to ten jedyny to po dluzeszej randce czyli tydzien od poznania...dzis jest 5 lat po slubie.. Dołączył: 2010-12-09 Miasto: Rekcin Liczba postów: 116 13 grudnia 2010, 20:55 właśnie takie historie są najlepsze :)) Zawsze mi się wydaje, ze to się wie i już :) Tak jakby ten twój wybranek miał to wypisane na czole :D Jellyfish 13 grudnia 2010, 21:02 A ja nie wiem do tej pory :P. tj kocham go baaaardzo i cóż, jest niesamowity. Ale nie znam przyszłości, nie mogę wiedzieć, czy to ten jedyny. Edytowany przez Jellyfish 13 grudnia 2010, 21:04 Dołączył: 2010-07-19 Miasto: Coconut Liczba postów: 607 13 grudnia 2010, 21:15 Ja po różnych perypetiach i że czekał na mnie 3 lata :) A teraz? roku razem i może w przyszłym roku ślub :) brzoskwinka1 13 grudnia 2010, 21:16 Moze to smieszne ale my po tygodniu chodzenia ze soba zrobilismy takie swoje zareczyny... on juz mnie poprosil o reke a ja sie zgodzilam... mijaja 4 lata a my nadal razem a we wrzesniu bierzemy slub :) To sie czuje odrazu.. przynajmniej ja tak mialam, a przed nim mialam paru innych nigdy nie czulam tego co czuje teraz z nim . moi rodzice po dwoch miesiacach znajomsci wzieli slub... to bylo ponad 20lat temu.. nie brali slubu z obowiazku, lub z powodu dziecka... ja pojawialam sie 3 lata po ich slubie . to po prostu milosc :) duzo ludzi mowi ze jestem glupiutka.. mam 20 lat a juz biore slub... nie mam dzieci, mam szkole, prace , mieszkam z rodzicami... biore slub z milosci Dołączył: 2010-12-09 Miasto: Rekcin Liczba postów: 116 13 grudnia 2010, 21:21 brzoskwinka - piękne to co piszesz :)) jak sie tak to czyta to się wierzy, ze jeszcze wszystko może być jednak proste i tak po prostu.. Tylko, bo miłość :)) Chyba mam właśnie tak samo... Nigdy nie czułam jeszcze tego co teraz :) wyszłabym za niego w jednej chwili, gdyby nie fakt mojego wieku i róznych tego typu spraw :)pannapee - cudowne plany :) wytrwały jest, że czekał :) Dołączył: 2007-02-03 Miasto: Linz Liczba postów: 6060 13 grudnia 2010, 21:23 jak go zobaczyłam to sama siebie zapytałam czyżby to był ten, którego całe życie szukałam? hmm jak się nie przekonasz to się nie dowiesz , odpowiedziałm sama sobie i tak już ponad 2 lata się przekonuję, że tak to właśnie ten Skąd wiadomo, że upatrzony kandydat to ten jedyny? Kobiety mają swoje metody – są znane z tego, że na dziesiątki przeróżnych sposobów testują mężczyzn pod kątem ich ‘przydatności’. Chcą dzięki temu zyskać pewność, że człowiek, któremu ofiarowały swoje serce, rzeczywiście jest tego godzien. Oczywiście, owe testy są często pretekstem do żartów i uchodzą za dowód na kapryśną, kobiecą naturę, przesadną emocjonalność i brak zdecydowania. A może jednak to wcale nie są głupie, dziecinne gierki mające na celu upokarzanie biednych mężczyzn, lecz coś, co pomaga uniknąć życiowych kłopotów? Po czym poznać, że to ten? Po czym poznać, że to ten? Naturalny system obronny Testy nie są w naszym świecie niczym szczególnym. W ten sposób sprawdza się poziom wiedzy, przydatność do pracy, znajomość zasad ruchu drogowego, dlaczego zatem w kwestiach damsko-męskich budzą tak ostry sprzeciw? Trudno powiedzieć, by wybór życiowego partnera był sprawą mniej istotną niż prawo jazdy czy zatrudnienie w firmie, a jednak w tym zakresie testowanie uchodzi za coś wręcz niemoralnego. Wygląda to jak zwykła gra na uczuciach, jednak w wielu przypadkach wcale nie towarzyszą temu tak niecne intencje. Dla płci przeciwnej testy są straszliwie irytujące, ale to dlatego, że mężczyźni nie do końca rozumieją potrzeby kobiet, ich lęki czy preferencje. Kobieta nie chce kiepskiego partnera, a że biologicznie ryzykuje dużo więcej, to i poważniej podchodzi do selekcji. A skąd ma wiedzieć, że ów czarujący na pierwszy rzut oka dżentelmen nie kryje jakichś mrocznych sekretów? Ma zapytać: hej, jesteś dobrym człowiekiem i zapewnisz mi w przyszłości odpowiednie wsparcie? Tak, na pewno on wtedy szczerze odpowie: ależ skąd, nie będziesz mogła na mnie liczyć, a tak w ogóle to nawet nie wiem, czy po pierwszym seksie jeszcze w ogóle do ciebie zadzwonię. Słowa to słowa, dlatego niezbędny jest zupełnie inny system weryfikacji. To konkretne uczynki, wypowiedzi ‘na gorąco’, reakcje na kryzysy różnego kalibru. Coś, co dużo trudniej wyćwiczyć niż gładki bajer serwowany na randkach. Ciekawe, czy będzie się starał Klasyką gatunku jest odmowa na pierwsze zaczepki, czyli te wszystkie ‘nie mam ochoty na drinka’, ‘nie tańczę’, ‘nie pijam kawy’ i tym podobne. Kobieta mówi ‘nie’, ponieważ chce zobaczyć, jak mężczyzna zareaguje. Denerwujące, ale wystarczy spojrzeć na to z kobiecej perspektywy – dziewczyny statystycznie są dużo częściej zaczepiane przez płeć przeciwną, podczas gdy większość mężczyzn raczej musi zabiegać o względy kobiet niż się od nich opędzać, dlatego ten mechanizm automatycznej odmowy jest dla nich trochę niezrozumiały. Ale wystarczy być w miarę atrakcyjną dziewczyną i takie zaczepki przestają być czymś dziwnym. W dodatku wielokrotnie zdarzają się one w nieodpowiednim momencie, gdy kobieta jest zajęta, spieszy się, miała fatalny dzień w pracy. Krótka odpowiedź w lodowatym tonie i przynajmniej wiadomo, czy komuś istotnie zależy na tej znajomości, czy też facet podrywa jak leci bez większego wysiłku – pierwszy etap wstępnie zaliczony. Co dalej? Będzie urabiał według schematu czy może na serio się zainteresuje świeżo poznaną towarzyszką? Doskonale znane są też sytuacje, gdy kobieta, wydawałoby się zainteresowana danym mężczyzną, nagle zmienia front, wieje od niej chłodem i zachowuje się jak królowa fochów. Ki diabeł? No cóż, wydaje się to irracjonalne, ale niekoniecznie jest to głupi kaprys, można bowiem wtedy sprawdzić, czy facet postara się na powrót wkupić w łaski, uniesie się honorem, opowie dowcip na rozładowanie atmosfery, zacznie startować do innych dziewczyn, a może będzie się płaszczył przepraszająco – nietypowe sytuacje często zdradzają, czy mężczyzna ma skłonności do agresji, zachowuje się chamsko i bez szacunku do partnerki albo zupełnie nie ma tego szacunku do siebie, jest przesadnie uległy i pozbawiony odwagi. Czy to ten jedyny? Pokaż swoją wartość Można zrozumieć, że dla mężczyzn to czasami totalnie głupie zachowanie, ale kobiety naprawdę mają swoje powody. Testy są ważne chociażby dlatego, że priorytety obu płci bywają mocno rozbieżne – wielokrotnie facetowi chodzi jedynie o niezobowiązującą znajomość z dużą ilością seksu, podczas gdy dziewczyna patrzy nieco bardziej perspektywicznie. Oczywiście, kobiety miewają luźniejsze podejście do związków, podobnie jak nie każdy chłopak myśli wyłącznie o łóżku, i dlatego testy wcale nie są typowo kobiecą zabawą – mężczyźni również sprawdzają, na ile mogą sobie pozwolić, co dostaną w zamian za swoje zaangażowanie, ile prawdy jest w kobiecych deklaracjach, czy można nie dotrzymywać słowa i ile kosztują zachowania niepożądane. Po prostu, nikt nie chce wtopić i pluć sobie potem w brodę. Kobieta zasadniczo przeprowadza tych testów więcej i na rozleglejszych obszarach, ale znowu, łatwo to usprawiedliwić gdy się weźmie pod uwagę, że związek na ogół kosztuje ją dużo więcej, bo ciąża, wychowywanie dzieci, uzależnienie finansowe od partnera. Jeśli pragnie się rodziny, swojemu mężczyźnie trzeba zaufać praktycznie na sto procent, a ciężko kogoś obdarzyć takim zaufaniem, jeśli nie ma się pewności co do jego wartości. Te najbardziej pożądane męskie cechy niekoniecznie dla wszystkich kobiet są takie same, ale większość z nich będzie chciała się przekonać zawczasu, czego może się spodziewać po wybranku swego serca. Zwłaszcza, że nierzadko takie testy dotyczą rzeczy, które są kłopotliwe dla kobiety – sprawdza ona przede wszystkim, czy mężczyzna pomoże jej tam, gdzie ona czuje się zagubiona. Wyglądać to może na zapędzanie do narożnika, a to najnormalniejsza w świecie chęć ochronienia samej siebie przed nieszczęściem. Te zachowania są niekiedy zupełnie podświadome; można powiedzieć, że wskutek wcześniejszych doświadczeń wyrabia się w głowie automatyczny tester, uruchamiany zawsze wtedy, gdy kobieta chciałaby się czegoś konkretnego dowiedzieć. Co więcej, test zapodać może także zupełnie inna kobieta z otoczenia, na przykład matka narzeczonej albo jej przyjaciółka – one także chcą się przekonać, czy dany osobnik na pewno nie posunie się do żadnego świństwa i jest gościem na poziomie. Czy to ten jedyny? Co naprawdę masz do zaoferowania? Że tych testów jest za dużo i są one często bezsensowne? Testy, jak to testy, przyjemne nie są. Poza tym, do wielu testów mężczyźni sami prowokują, wysyłając bardzo sprzeczne sygnały albo zwyczajnie kłamiąc, i stąd biorą się płacze bez powodu, narzekania, drobne złośliwości, prowokacje, wyjątkowo kłopotliwe pytania. Mężczyźni lubią się kreować na twardych, silnych i opanowanych, bo wiele kobiet takiego właśnie partnera chciałaby mieć koło siebie, ale niestety, nie każdy ma taki charakter. I gdy kobieta zobaczy, że coś się w zeznaniach nie zgadza, to zrzuca małą bombkę i dostaje czarno na białym, czy facet rzeczywiście ma zimną krew i nie traci głowy w stresującej sytuacji, czy jednak stosunkowo łatwo da się go wyprowadzić z równowagi. Czy umie poprosić o pomoc, stać go na wrażliwość i przyznanie się do błędu. Odkrywa się po prostu prawdziwą naturę i demaskuje przechwałki. Kobietom łatwiej takie rzeczy sprawdzić, gdyż są bardziej wyczulone na mowę ciała, odbierają mnóstwo pozawerbalnych sygnałów, nawet z tonu głosu potrafią wiele odczytać, z czym mężczyźni nierzadko mają problem, dlatego też rzadziej z podobnych zagrywek korzystają. I wkurzają się na nie, bo czują się bezradni. Tymczasem niejednokrotnie kobieta testuje mężczyznę wcale nie po to, by go ośmieszyć i wytknąć szyderczo wady, ale raczej by zyskać potwierdzenie, że właściwie ulokowała uczucia i swoje ‘zasoby’. Rzuca ciężki temat, bo wierzy w odpowiedź, po której ciepło się zrobi na sercu. Wywoła awanturkę żeby poczuć, jak on walczy w obronie swoich przekonań i szczerze w nie wierzy. Paradoksalnie, im wyżej się faceta ceni i więcej od niego dostaje, tym surowsze są testy – ona chce czuć, że mężczyzna wciąż spełnia te wysokie standardy, nie spuszcza z tonu i bez wątpienia warto się dalej dla niego starać. Bo kobieta rzadko rzuca wyzwania, gdy jej kompletnie nie zależy, i najczęściej jest mocno rozczarowana, że mężczyzna testu nie zdał, ponieważ to oznacza, że najwyraźniej się w swoich rachubach pomyliła. Po czym poznać, że to ten? To wina poprzedników Wreszcie, za testami stoją też zwyczajne kompleksy. Mnóstwo kobiet jest zakompleksionych, niepewnych siebie, przez co potrzebują one ciągłego potwierdzania własnej atrakcyjności. Muszą się przekonać, że ten podryw to na poważnie. Chcą czuć, że ich faceci, mimo tylu wspólnie spędzonych lat, wciąż je kochają miłością szczerą i głęboką. Prowokują więc sceny zazdrości, flirtują z innymi, odgrywają urażone księżniczki, żeby tylko zobaczyć czy on się wścieknie – obojętność jest najgorsza. Niestety, gdy kompleksy są naprawdę ogromne, testy faktycznie mogą się trochę wymknąć spod kontroli. Przestają pełnić swoją uzasadnioną, biologiczną rolę, stają się irytujące, pozbawione sensu, prowadzą jedynie do niepotrzebnych konfliktów, a nieraz nawet do rozstania. Kobieta nie tyle chce sprawdzić siłę uczuć i stopień przywiązania partnera, ile pragnie bezwzględnego oddania, posłuszeństwa, pełnej kontroli nad związkiem, tak by nie doszło do zdrady i innych niepożądanych sytuacji. Testy zresztą niczego takiej kobiecie nie mówią, bo nawet gdy wypadają dobrze, to ona i tak jest przekonana, że to pułapka, coś się za tym kryje, a on swoją dobrocią tylko mydli jej oczy. Taka postawa najczęściej wynika z kiepskiej przeszłości. Jeśli związek był nieudany, a mężczyzna okazał się skończonym draniem, trudno zaufać nowemu wybrankowi, jest za to pokusa, by nieustannie go sprawdzać, prześwietlać, poddawać strasznym próbom. Skrzywdzona kobieta, dopóki swojej krzywdy nie przepracuje, będzie weryfikować mężczyzn na każdym kroku, choć wcale nie przyniesie jej to ukojenia.

czy to ten jedyny